Nieuws

Trix was een half jaar toen ze bij ons kwam; was geplaatst in een gezin met nog een hond wat niet samen kon. Ze werd al beschreven als dominant. Was nog erg jong en moest nog veel leren; luisterde al wel naar simpele commando’s.

Ze is nu een half jaar bij ons…… en we/ ik heb mijn handen vol aan haar.

Ze is van begin af aan goed gehecht en is ook willing to please in de zin dat zolang ik contact met haar heb ze echt luistert. Ze kan, met al haar energie, lekker rennen en heeft veel ruimte en beweging nodig maar als ze volop in de sprint is draait ze zich acuut om om te komen als ik roep (meestal). Buiten, in het bos , als ze lekker kan rennen is ze geweldig…

Ze is echter van begin af aan dermate “zelfstandig’ dat ze enorm trok ( aan de lijn) en feitelijk zichzelf uit liet. In huis had mevrouw besloten dat het haar huis was en er niemand anders dan de 2 gezinsleden binnen mochten.

Wat ik gedaan heb

. ik heb hard gewerkt aan onze relatie… me betrouwbaar doch ook consequent getoond.. ze mag niet op de bank.. mag niet boven komen…. Gaat als laatste naar buiten… eet als laatst enz… we kennen het allemaal wel

. ik heb een gedragsdeskundige erbij gevraagd om haar gedrag in huis te verbeteren; zij bevestigde (helaas ) dat haar territoriale driften meer karakter zijn dan gewoonte/ gedrag dat we haar kunnen afleren….. dit zal niet overgaan maar met allerlei trucjes (naar de bench als de bel gaat en er in blijven zolang ze niet aardig is) is het hanteerbaar.

. ik ben intensief gaan trainen om haar omlaag in de roedel te krijgen (en ik omhoog); dit heeft ertoe geleid dat ze niet meer trekt maar op mij let…. Gaat echt heel veel beter…. Bij mij. Bij anderen lukt dit nog moeizaam (is niet overdraagbaar)

Kortom…. Er wordt hard gewerkt hier… door mij… maar ook door haar….

Ze doet haar best.

Het grote probleem is echter dat ze op momenten van stress ( bv de straat inkomen en een fietser bij ons huis zien) het contact verbreekt…. Ze wordt dan zo opgewonden en fel dat ik niet meer besta….

… ook hier wordt hard aan gewerkt (snoepje als ze op mij blijft letten/ als het per ongeluk een keer redt zonder fel te worden etc…) maar leuk is anders….. ze heeft hierdoor geen goede naam bij anderen.

Nb met andere honden buiten haar eigen territorium is ze prima…. Een graag geziene dame.

Op bezoek bij anderen redt ze zich ook… al kan ze daar ook onbetrouwbaar zijn en ineens naar iemands broeks pijp happen. Heel vervelend !!

Duque uit het asiel la Nucia, werd geadopteerd door Ingrid en Dennis, en niet alleen hij, maar ook Rebecca en Goodboy. Momenteel is de kleine Mandy bij Ingrid en Dennis in de opvang. Kijk eens aan wat een dikke pret de Spanjaarden onder elkaar hebben!!

Natuurlijk gaan dingen ook wel eens niet goed. Gisteren kregen we bericht dat Benito een hond die vorig jaar uit het asiel Benidorm kwam leishmania positief getest werd. Zijn baasjes gaan per onmiddelijk starten met een behandeling met Milteforan. Tevens willen we iedereen die een buitenlandse hond heeft geadopteerd nog een keer op het hart drukken in het achterhoofd te houden de hond te laten testen op leishmania wanneer deze vage klachten heeft.

Voorheen werden honden met leishmania behandeld met Alopurinol en eventueel glucantime. De laatste tijd zijn er hele positieve geluiden over behandeling met Milteforan en Alopurinol.

Op onze website kunt u nog een keer de symptomen nalezen.

Het komt nog wel eens voor dat, vooral pups, diarree hebben als ze in Nederland zijn. Dat kan komen doordat ze veranderen van voer, veel stress hebben van de reis enz. Maar wat nog wel eens wordt vergeten, ook door de dierenartsen hier, is dat een hond ook een Giardia besmetting kan hebben. De dierenarts adviseert en verkoopt dan allerlei harstikke duur voer om de diarree te stoppen of geeft medicijnen om de diarree te stoppen, maar allemaal zonder resultaat. De baasjes worden dan wanhopig en denken dat de hond nooit zindelijk zal worden.

De boxer fiti is zo’n voorbeeld. Hij bleef maar diarree houden en het baasje werd ondertussen wanhopig, elke ochtend weer had Fiti in de hal gepoept, terwijl hij elke twee uur uitgelaten was en dan ook had gepoept. Van de dierenarts had hij al van alles gehad en was al veel euro’s verder en er was nog geen oplossing gevonden.

Het baasje van Fiti nam contact op met mij en na een telefoontje was het voor mij wel duidelijk dat hij een Giardia besmetting had, de symptomen waren zo duidelijk aanwezig. Een onderzoek van de ontlasting van Fiti heeft dan ook een Giardia besmetting aangetoond en zijn er gerichte medicijnen voorgeschreven om deze parasiet te bestrijden.

Giardia komt niet alleen in Spanje voor, maar ook in Nederland. Vooral honden met een wat verminderde weerstand zijn daar dan gevoelig voor. Dat zijn natuurlijk vooral de pupjes, maar ook volwassen honden, die, net zoals Fiti, toch al heel wat hebben meegemaakt voordat ze naar Nederland komen. Ze worden geprikt om een bloedtest te laten doen, ze krijgen allerlei injecties, ze worden gecastreerd of gesteriliseerd. Steeds andere mensen die zich met ze bezig houden en dan moeten ze ook nog op het vliegtuig in het ruim naar Nederland vliegen. Dat is allemaal stress en er wordt een aanslag op hun weerstand geleverd.

Een antiwormmiddel dat ook de giardia parasiet aanpakt is Panecur. Meestal is dat voldoende om die parasiet te bestrijden. Maar soms is het wat hardnekkiger en is het verstandig om een ontlastingonderzoek aan de dierenarts te vragen. Een goede dierenarts heeft een apparaatje waarmee hij gelijk ter plekke aan kan tonen of er inderdaad sprake is van een besmetting.